Als klein meisje wist ik al wat ik interessant vond. Ik herinner mij een moment, ik moet een jaar of 5 geweest zijn, toen ik een gedachte had over het heelal, en hoe klein je daarin als mens eigenlijk bent. Het gevoel van “waarom ben ik in de wereld” begon toen al te leven. Daarna merkte ik dat juist ik in vertrouwen werd genomen door vriendinnetjes op de lagere school als ze ergens mee zaten wat hen bezighield wat ‘gek’ was en waarbij ze er niet zeker van waren of ze wel serieus genomen zouden worden door anderen.

Een opmerking van een lerares over dat ik geen meeloper was maar mijn eigen mening had, ook al was die afwijkend van de mening van de rest, voelde als een groot compliment. Je eigen authentieke weg gaan, trouw blijven aan jezelf en bewuste keuzes maken, was blijkbaar iets wat mij op jonge leeftijd al bezig hield en wat ik nog altijd nastreef in mijn leven.

Nu woon ik samen met mijn man en twee kinderen in Haren, net buiten de stad. Ik begon voor mezelf, toen ik net 30 was. En ik werd moeder…. en weet sindsdien nóg beter hoe belangrijk het is om die balans te hebben tussen werk en thuis. Om zinvol werk te doen, het gevoel te hebben dat je leven bijdraagt aan iets groters.